Czasami właściciel jakiegoś dobra chce je oficjalnie przekazać innej osobie. Może to być członek rodziny, ale także osoba, z którą nie łączą jej żadne więzy krwi. Przedmiotem takiej darowizny może być dobro różnego rodzaju – środki pieniężne, przedmioty wartościowe, majątek trwały czy nieruchomości. Darowizny dokonywane na rzecz osób najbliższych są objęte preferencjami podatkowymi i w takim układzie są najbardziej opłacalne z punktu widzenia finansowego.

Prawo nie pozwala na to, aby przekazać komuś jakąś rzecz lub pieniądze w znacznej ilości ot tak, na życzenie. Należy ustanowić konkretne prawo własności, które pozwoli rozporządzać majątkiem bez ograniczeń. Rolą notariusza w takiej sytuacji jest sporządzenie aktu darowizny, który będzie podstawą do stwierdzenia w sposób oficjalny, iż rzecz przechodzi na nowego właściciela. Z punktu widzenia wagi sprawy największy kaliber mają operacje związane z przekazaniem na własność nieruchomości lub znacznych sum pieniędzy.

Wówczas taksa notarialna, a więc swoista prowizja wypłacana prawnikowi, jest najwyższa. O wysokość taksy dla danej usługi należy się dowiedzieć zawczasu, aby uniknąć przykrych niespodzianek. Kiedy akt jest gotowy, strony otrzymują od notariusza wypis, a sam fakt darowania dobra zostaje przez notariusza zgłoszony w odpowiednim organie, jeśli przepisy tego wymagają. Zawsze w przypadku darowania komuś czegoś osoba wzbogacająca się musi zgłosić zaistniały fakt do Urzędu Skarbowego, który naliczy odpowiedni podatek lub stwierdzi brak takiej konieczności (jeśli akt darowania miał miejsce wobec członka bliskiej rodziny).